Nuh aleyhisselamın üçüncü oğlu Yafes, yüzlerce torunları ile Asya'nın ortalarına yerleşti. Orada çoğalarak, doğu Asya'ya ve o zaman mevcut olan kara yolları ile, Okyanus adalarına yayıldılar. Yafes öldükten nice yıllar sonra, insanlar azmaya, Nuh aleyhisselamın ve Yafes'in dinini, nasihatlerini unutarak, hayvan gibi yaşamaya başladılar. Yıldızlara, aya, güneşe, heykellere, cinne tapınmaya koyuldular. Çeşit çeşit yollara ayrıldılar.
Böyle, uydurulan, meydana çıkan sapık yollardan biri, Şamaniliktir. Avrupalıların Chamanisme dediği bu bozuk yol, vakti ile doğu Asya'da kâfirlerin uydurduğu bir din olup, bugün Sibirya'daki ve Okyanus adalarındaki vahşiler arasında yayılmış haldedir. Bunlar, güneşte bulunuyor dedikleri bir tanrıya ve cinne ve meleklere tapınır. En büyüğüne şeytan derler. Şaman dedikleri papazları bir at kuyruğu takar. Güya cinni kovmak için boyunlarına bir davul asarlar. Bu davulu ara sıra çalarlar. Sihir, yani büyücülük, bunlarda keramet sayılır.
Bu da, Berehmen ve Buda dinleri gibi, Peygamberlerin getirdiği hak dinlerin, asırlar boyunca, cahiller, zalimler tarafından bozulması, değiştirilmesi ile meydana gelmiştir.
2 yorum
ne kadar objektif yada
ne kadar objektif yada sübjektif bilmem ama, şamanlık sapık bir inanç, bu bir gerçek...
25.06.2009 - Misafir
Şamanizm
bu başlık altındaki yazıyı yazan mümin arkadaş belli ki, islam dışındaki her türlü inanç sistemine sapık yol diye kestirip atıyor. Dinler tarihi isimli bir sitede bu kadar subjektif yorumlara yer olmaması lazım. Tarih dediğimiz kavram tam anlamıyla objektif olmayı gerektirir. İşine gelmeyeni sapkın, sapık inanç diye karalamak doğru bir yol değildir. Okuyup, araştırıp, öğrenmeden böyle ahkamlar kesilmemeli. Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunca böyle olunuyor işte...
27.03.2009 - Misafir